AŞKI OKUYUN BİZE

Gam yurdunun toprağını bela ile yoğurdun Sonra ah etme deyip adını isyan koydun Kırk gün bela yarğdırdın,Sürurun yalnız bir gün Koca ömrüm bitti de,ah! gelmedi bir gün Maksadın derdi belaya salmak  ise beni,sen Nasıl dayanırki buna çamurdan yarattığın ten Sabret ki ödülünü al diyorsun sen benden Ben olda, bir göreyim nasıl sabredersin sen Kudret elindeki yükten dağlar korkup kaçarken Meğer talip olmuşum ne bileyim, onu ben Haddi aşıp feryad etmem elbet cehaletimden Hayır! yalnız o da değil,birde acziyetimden Yıllarca hep senden korktum,beni hep korkuttular En küçük günahımdan zindanlara attılar Sanki pusu kurmuşsun fırsat kolluyormuşsun Aşık sarhoş demeyip nara yolluyormuşsun Komşusu aç yatarken şol kabe yollarına Düşen bahtiyarlara köşkler veriyormuşsun Hem çok kazan çok kar et birde ibadet tamam Komşuda yangın varmış bunlardan sana ne gam Gecenin yarısında yalandan bir dua et O zaman ayağına seriliversin cennet Gönül almak! o da ne?hepside evveldenmiş Fakirin muhtaçlığı takdiri ezeldenmiş Güçlü olma vaktidir düşen kalsın bırakın Gücünüzün üstüne siz güç katmaya bakın Ayrı ayrı saflar tutun,çokluktadır rahmet Sizden olmayana eylemeyin merhamet Belki o merhametten günahda alırsınız Bilmeden cehenneme azık hazırlarsınız Alim biziz dediler,söylediğimiz doğru Gerisi hurafedir,inanın doğrusu bu Diye diye mu milleti ilmik ilmik ettiler Bağrımıza ayrılığın tohumunu ektiler Sülük gibi şöhret emen, bu iğrenç sürüngenler Gönlümüze, ufkumuza, bulut gibi çöktüler Hele aşkı sevdayı hepten inkar ederler Bunların hiç birisi dört kitapta yok, derler Ey mevlana, geylani, hünkarı hacı bektaş Yetmezmi gözümüzden döktüğümüz bunca yaş Dillerden gönüllere inin artık ne olur Sizinle gönlümüzün zehri yağı bal olur Aşkı okuyun bize aşkı anlatın bize Çorak olmuş gönüller muhtaç nefesinize Naz etmeyin ne olur etsenizde az edin Gelin! mecal kalmadı kışımızı yaz edin.

MUAMMER BİLİM